Πρόκειται για μονοκατοικία δύο ορόφων με δύο υπόγεια σε πανταχόθεν ελεύθερο σύστημα δόμησης στο τοπίο του Διονύσου.

Η τοποθέτηση του κτίσματος στο οικόπεδο έγινε λαμβάνοντας υπ’όψη τον προσανατολισμό (προστασία από το βοριά), τη θέα προς το πευκόφυτο απέναντι βουνό και τη μεγάλη κλίση του εδάφους.

Η κατοικία τοποθετήθηκε σε κατακόρυφα επίπεδα και με τέτοιον τρόπο ώστε να προσαρμοστεί όσο το δυνατόν καλύτερα στο φυσικό έδαφος. Ο περιβάλλον χώρος του κτιρίου, διαμορφώνεται ανάλογα με τις λειτουργικές ανάγκες της κατοικίας σε διαφορετικές στάθμες.

Βασικός στόχος ήταν και η άμεση επικοινωνία του εσωτερικού με τον εξωτερικό χώρο στην καθημερινότητα αλλά και σαν θέαση. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση μεγάλων ανοιγμάτων στο καθαρό ορθογώνιο του καθιστικού στη νότια και ανατολική πλευρά (εξωτερικό καθιστικό) αλλά και σε άλλα σημεία (κουζίνα-καθημερινό-ξενώνας).

Το Β’ υπόγειο του κτιρίου είναι εξ’ ολοκλήρου χώρος στάθμευσης με ελικοειδή ράμπα από το δρόμο, σκάλα και ανελκυστήρα.

Tο Α’ υπόγειο είναι βοηθητικοί χώροι, σκάλα, ανελκυστήρας και ξενώνας σε άμεση επαφή με την πισίνα.

Το ισόγειο Β περιλαμβάνει κουζίνα με βοηθητικό χώρο, τραπεζαρία, καθιστικό και wc. Ο χώρος της κουζίνας- καθημερινού σε σχήμα Γ με την τραπεζαρία- καθιστικό έχουν κοινόχρηστη τη βασική προστατευμένη αυλή νοτιοανατολικά με τη θέα.

Ο Α΄ όροφος περιλαμβάνει το κυρίως υπνοδωμάτιο με λουτρό και walk in closet και τρία υπνοδωμάτια.

Εφαρμόστηκε σύστημα γεωθερμίας για θέρμανση και δροσισμό, τοποθετήθηκε ενισχυμένη οικολογική μόνωση, ενεργειακά κρύσταλλα, θερμοδιακοπτόμενα κουφώματα.

Υλικά:

Τριφτός σοβάς κεραμιδί χρώματος (συμπληρωματικό του δασικού τοπίου) σε όλο το κτίσμα, πέτρα στις διαμορφώσεις και στα τοιχεία αντιστήριξης, υπόλευκο σκαπιτσαριστό μάρμαρο στους εξωτερικούς διαμορφωμένους χώρους, αλουμίνια χρώματος γκρι, ξύλο και μέταλλο στις πέργκολες και στο χώρο της πισίνας.