Η μελέτη αφορά στο σχεδιασμό διώροφης μονοκατοικίας με υπόγειο και υπαίθριους χώρους στο Ηράκλειο της Κρήτης. Οι ιδιοκτήτες έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μία κατοικία με “έξυπνα” συστήματα και πολλαπλές ενεργειακές εφαρμογές, οι οποίες να μειώνουν στο ελάχιστο, το ενεργειακό αποτύπωμα του κτιρίου !

Η μονοκατοικία εμβαδού ισογείου και ορόφου 200 τμ , έχει οργανωθεί σε σχήμα επίμηκες ορθογώνιο. Η διάταξη των χώρων πραγματοποιείται σε τρία επίπεδα. Στο ισόγειο, όπου είναι η είσοδος της κατοικίας και ο υπαίθριος χώρος, τοποθετούνται το καθιστικό, η τραπεζαρία, η κουζίνα, καθώς και τρία υπνοδωμάτια με μπάνιο και WC. Στο πάνω επίπεδο, τοποθετούνται το master υπνοδωμάτιο, το μπάνιο, καθώς και το γραφείο του ιδιοκτήτη. Στο κάτω επίπεδο, είναι οι βοηθητικοί χώροι, καθώς και όλοι οι μηχανολογικοί χώροι της κατοικίας.

Η κατοικία οργανώνεται περιμετρικά του αιθρίου, το οποίο αποτελεί το κεντρικό συνθετικό στοιχείο του κτιρίου. Σε αντίθεση με τη μονολιθική αντιμετώπιση του κτιρίου ως ένα λευκό “κουτί”, εδώ ο αρχιτέκτονας διασπάει τους όγκους, προκειμένου να ικανοποιήσει τις ανάγκες των ενοίκων για ιδιωτικότητα των χώρων, αλλά και να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις οπτικές φυγές της κατοικίας προς τα κρητικά όρη και τη θάλασσα. Η ανάγκη σκίασης των ανοιγμάτων, για βιοκλιματικούς λόγους, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον αρχιτέκτονα, ώστε να δημιουργηθεί ένα παιχνίδι προεξοχών των όγκων της κατοικίας, με αποτέλεσμα ένα δυναμικό, αλλά ταυτόχρονα και αρμονικό ογκομετρικό σύνολο. Οι απλές γεωμετρικές φόρμες, το λευκό, το γυαλί, το μέταλλο, αλλά και οι αρχιτεκτονικές “πινελιές” από ξύλο, προσδίδουν στο κτίριο ένα μινιμαλισμό, ο οποίος αρμόζει στην ελληνική και στην κρητική αρχιτεκτονική, που σέβεται απόλυτα το τοπίο.

ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ

Η μονοκατοικία έχει σχεδιαστεί εξαρχής, με βάση βιοκλιματικές αρχές, ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη ενεργειακή αυτονομία του κτιρίου, καθώς επίσης έχουν χρησιμοποιηθεί αυτοματισμοί, όπου αυτοί κρίνονται απαραίτητοι, ώστε η κατοικία να θεωρείται «έξυπνο σπίτι».

Οι συνθετικές αρχές σχεδιασμού είναι οι εξής:

Α. Παθητικα ενεργειακά συστήματα :

Τα παθητικά συστήματα, τα οποία σχεδιάζονται εξολοκλήρου από τον αρχιτέκτονα, αποτελούν θεμελιώδη παράμετρο για την εξοικονόμηση ενέργειας ενός κτιρίου. Εφόσον το κτιριακό κέλυφος έχει σχεδιαστεί σωστά, οι ανάγκες της κατοικίας σε θέρμανση, κλιματισμό, τεχνητό φωτισμό είναι μειωμένες κατά ένα ποσοστό από 10 έως 20%. Στη συγκεκριμένη κατοικία, τα παθητικά συστήματα που έχουν εφαρμοστεί είναι τα ακόλουθα : 

1. Ο προσανατολισμός του κτιρίου έγινε με βάση την μέγιστη εκμετάλλευση του ήλιου τον χειμώνα και την προστασία από αυτόν το καλοκαίρι. Συγκεκριμένα, η κατοικία έχει χωροθετηθεί, ώστε οι μεγάλες πλευρές του να εκτείνονται παράλληλα στον άξονα ανατολή - δύση.

2.Το βασικό συνθετικό στοιχείο του κτιρίου είναι το αίθριο, στο επίπεδο του ισογείου και του ορόφου, στο χώρο του καθιστικού. Στην οροφή του υπάρχει skylight, απ’όπου μπαίνει άπλετο το φως μέσα στην κατοικία, κατά τους χειμερινούς μήνες, ενώ υπάρχει αυτόματο σύστημα σκιασμού κατά τους θερινούς μήνες, ώστε να αποφεύγεται η υπερθέρμανση του χώρου του αιθρίου.                                                                                

 3. Η δημιουργία του λεγόμενου “θερμοκηπίου”, ένας γυάλινος διώροφος χώρος, τοποθετημένος στο νότο, για θερμική εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας.                         

 4.  Εκπονήθηκε μελέτη ηλιασμού - σκιασμού για την ορθότερη εκμετάλλευση (τον χειμώνα) ή την αποφυγή  της ηλιακής ακτινοβολίας (το καλοκαίρι), μέσω των υαλοστασίων των παραθύρων και τη μείωση των αναγκών σε θέρμανση.