Πρόκειται για ανακατασκευή  κατοικίας και διώροφη προσθήκη με υπόγειο, κατ’ επέκταση του υπάρχοντος τμήματός της, σε οικόπεδο στο Ιστορικό κέντρο της Κηφισιάς.

Στον περιβάλλοντα χώρο της κατοικίας και σε κεντρικό σημείο του οικοπέδου έγινε προσθήκη πισίνας, το σχήμα της οποίας διαμορφώθηκε κατά τρόπο που να διατηρηθεί η υπάρχουσα αξιόλογη φύτευση. Επίσης, σε συνέχεια με την πισίνα, σε κάθετο άξονα ως προς την κατοικία, παράλληλα με τον δρόμο, έγινε προσθήκη πέτρινου βοηθητικού ημιυπαίθριου κτίσματος, το οποίο πλαισιώνει και αναβαθμίζει την κοινωνική ζωή της οικογένειας στον κήπο, προστατεύοντας την ιδιωτικότητά της.

Ένας από τους στόχους της μελέτης ήταν να δοθεί μία συνέχεια στο ογκοπλαστικό της κατοικίας. Ο διαχωρισμός των χώρων διημέρευσης και των ιδιωτικών χώρων, είναι σε πλήρη αναλογία με την ογκοπλαστική σύνθεση. Στο υπάρχοντα όγκο της κατοικίας διατάσσονται το καθιστικό, η τραπεζαρία, και το διπλού ύψους γραφείο. Η κουζίνα, η οποία διαθέτει και χώρο φαγητού, γεφυρώνει τις κοινωνικές δραστηριότητες με τις πιο ιδιωτικές και αποτελεί χώρο καθημερινό. Στο διώροφο όγκο της προσθήκης οργανώνονται οι ιδιωτικοί χώροι της κατοικίας.

Στο ισόγειο της προσθήκης βρίσκονται τα δύο παιδικά υπνοδωμάτια και τα αντίστοιχα λουτρά τους ενώ τον όροφο της προσθήκης καταλαμβάνει αποκλειστικά το master υπνοδωμάτιο, το οποίο συμπληρώνεται από δύο λουτρά και δύο walk in closets, καθώς και ένα γραφείο. Στο ισόγειο και εν επαφή με την κουζίνα, υπάρχει χώρος μικρού καθιστικού με τηλεόραση και πιάνο, έξω από τα παιδικά υπνοδωμάτια που λειτουργεί ως συνδετικό τμήμα με το master υπνοδωμάτιο του ορόφου. Στο υπόγειο της προσθήκης διαμορφώθηκε playroom και γυμναστήριο.

 Ένας άλλος στόχος του σχεδιασμού ήταν να διατηρηθεί η γενική μορφολογία της υπάρχουσας κατοικίας, αλλά ταυτόχρονα να απλοποιηθούν ορισμένα μορφολογικά στοιχεία. Αυτό επιτεύχθηκε μέσω της κατάλληλης επιλογής των υλικών: Προκειμένου να αναδειχθεί η στέγη έγινε αντικατάσταση των κεραμιδιών με  παλαιωμένα κεραμίδια, ενώ οι κολώνες του στεγάστρου από ξύλινες έγιναν χτιστές. Παράλληλα, άλλαξε και η εξωτερική χρωματική παλέτα της κατοικίας, η οποία κινήθηκε  συνολικά σε γήινους τόνους, ενώ αρχικά τα υλικά της κατοικίας είχαν μεταξύ τους μεγαλύτερες χρωματικές αντιθέσεις ( κοκκινωπής απόχρωσης κεραμίδια, ανοιχτόχρωμοι εξ. τοίχοι, σκουρόχρωμα κουφώματα κλπ).